دمپر ضد حریق

دمپر ضدحریق از زیر گروهِ دمپرهای بین کانالی میباشد که امکانِ رسیدنِ اکسیژن به حریق و یا نفوذِ آتش به دیگر نقاط را به حداقل میرساند و بر اساسِ فیوزِ خودکاری که در بدنه ِ داخلی دمپر ضد حریق تعبیه می گردد بصورت خودکار با احساسِ دما عمل می کند و با بستنِ مجرای هوا در داخلِ دمپر از امکانِ گسترشِ آتش جلوگیری می کند. این دمپر در دو نوعِ گِرد و چهارگوش جهتِ استفاده در مسیرِ کانالِ هوا تولید و عرضه می گردد. دمپر ضد حریق برای انسداد مسیر حریق در داکت کانال هوا مورد استفاده قرار می گیرد . در واقع از رسیدنِ اکسیژن به حریق و انتشارِ شعله های آتش ممانعت میشود و از انتشار حریق در طبقات یا بخش های مختلف ساختمان به صورتِ ویژه جلوگیری می کند.

ساختارِ ظاهریِ قاب و تیغه های  مشابه با تیغه موازی می باشد با این تفاوت که کلیه ی تیغه های دمپر ضد حریق بوسیله یک فنر و ضامنِ قوی که به فیوزِ حرارتی متصل می باشد و همزمان با عملکردِ فیوز، ضامنِ فنر آزاد شده و دستورِ انسدادِ دمپر ضد حریق صادر می شود. دمپر ضد حریق از ورق گالوانیزه به ضخامت یک میلیمتر و در ابعادِ متفاوت. متناسب با داکتِ کانال هوا و در مسیر کانال تعبیه میشود. نکته ی قابل ذکر و یادآوری در مورد این موضوع می باشد که  را می توان بصورتِ برقی و با کنترلِ جعبه فرمانی که به سنسورِ دود و حرارت مجهز می باشد فعال نمود.

نحوه عملکرد دمپر ضد حریق

دمپر آتش به گونه‌ای طراحی میشود که در صورت بروز آتش‌سوزی به طور خودکار فعال میشود . از گسترش آتش و دود به سایر بخش‌های ساختمان جلوگیری میکند. عملکرد این دستگاه شامل مراحل زیر است:

شناسایی حرارت و دود:

دمپر آتش به سیستم‌های حساس به حرارت یا دود متصل است. هنگامی که دما به سطح مشخصی (معمولا حدود 72 درجه سانتی‌گراد) میرسد یا دود توسط حسگرها تشخیص ، این سیستم‌ها فعال میشوند.

فعال‌سازی مکانیسم انسداد:

در بیشتر دمپرهای آتش، یک فیوز حرارتی در دمای معین ذوب می‌شود. این ذوب شدن باعث فعال شدن یک فنر یا مکانیسم مکانیکی می‌شود که تیغه‌های دمپر را برای انسداد سریع حاضر میکند.