پیچ و مهره برای اتصال و محکم کردن دو قطعه با جنس یکسان و یا دو متریال با جنس متفاوت به کار می رود. در ظاهر یک استوانه است که دارای رزوه های مارپیچی به دور آن به طور کامل و یا نیمه می باشد. پیچ ها دارای یک سر به اشکال مختلف هستند که برای پیچاندن پیچ توسط انواع پیچگوشتی، آچار و…
یکی از روش های اتصال غیر دائمی که سال هاست در منازل و صنایع مورد استفاده قرار می گیرد، به کارگیری انواع پیچ و مهره هاست.
برای نصب محکم دو قطعه به یکدیگر بدون آنکه به راحتی باز شده و باعث فروپاشی سازه شود، باید از این ابزار مناسب استفاده کنیم.
پیچ و مهره چیست؟
پیچ یک نوع ابزار ایجاد چفت و بست میان دو یا چند قطعه است که معمولا دارای یک محور استوانه ای با رزوه خارجی بوده و
یک انتهای آن از یک نوع سری خاص ساخته شده که با توجه به کاربردهای مختلف، اشکال متنوعی دارد.
در یک دسته از پیچ ها که محور آن ها کاملا استوانه ای است در سر دیگر پیچ برای استحکام بست ایجاد شده از یک مهره استفاده می شود.
دسته دیگری از پیچ ها وجود دارند که انتهای محور آن ها مخروطی شکل بوده و
برای سوراخ کردن قطعه موردنظر با استفاده از خود پیچ به کار می روند.
این نوع از پیچ ها عموما نیازی به مهره ندارند.
مهره ها معمولا شبیه حلقه هایی هستند که داخل آن ها رزوه ای بوده و بر روی محور استوانه ای پیچ سفت می شوند.
مزایا و معایب
دارای مزایای بسیاری نسبت به سایر روش های اتصال هستند. به عنوان مثال:
- در دماهای بالا مقاومت بیشتری دارند.
- برای نصب فضای کمتری می خواهند.
- کم هزینه ترند.
اما این روش اتصال دارای معایب نیز می باشد به عنوان مثال:
- اگر هنگام بنای ساختمان سوراخ ها در جای غلط و نامناسب ایجاد شوند جریمه و خسارت گزافی باید پرداخت شود.